Mówimy po polsku. Mówimy po polsku?

Nie zawsze. Przy okazji Święta Konstytucji bardzo boleśnie przypomina się problem Polaków z prawidłowym oznaczaniem dat. 3 Maj, Vivat 3 Maj. Bez cudzysłowu. Z ptaszkami po bokach, zgoda. W innym miejscu w sieci nawet przerzuciłam się nawet kilkoma postami na temat cytatu "Vivat Maj, Trzeci Maj". Ja twierdzę, że skoro cytat, powinien być w cudzysłowie, bo inaczej jest błędem. Mój rozmówca uważa, że nie. 

A ja się uparłam, że to "trzeci maj" nie jest żadnym licentia poetica, tylko w poprawnej polszczyźnie metrum by się nie zgodziło. Ok, w pieśni niech sobie będzie, ale jeśli przytaczamy, to tylko w cudzysłowie. 

Zresztą nie czepiajmy się tego przypadku, w końcu kontrowersyjnego. Mamy pod dostatkiem innych. Swego czasu Prezydent Lech Wałęsa przyczynił się do kariery innego koszmarka, "na dzień dzisiejszy". A autorytety, ludzie naukowo utytułowani, dziennikarze i zwykli ludzie jak jeden mąż zaczęli posługiwać się tym sformułowaniem, który u mnie wywołuje ból wszystkich zębów. 

A iluż ludzi ma dwie alternatywy? Usłyszałam o nich nawet od pewnego profesora. 

Do łez doprowadza mnie "posiadanie wiedzy" (choć raczej chyba nieposiadanie). Najczęściej na te deficyty cierpią durnie z przebłyskiem świadomości, że jednak są nieukami i muszą się dowartościować karykaturalnymi konstrukcjami semantycznymi. Kojarzy mi się to z nieśmiertelnym małym paluszkiem kokieteryjnie odchylonym w czasie picia herbaty. Wiocha.

A który mamy rok? Dla niektórych uparcie "dwutysięczny osiemnasty". Dla mnie to rok dwa tysiące osiemnasty. 

I jeszcze mody. Doraźne, irytujące i zwyczajnie brzydkie językowo. Ostatnio wszystko politykom "pokazuje". To pokazuje... i dalej oszałamiająco pogłębiona analiza zjawiska od czapy naciąganego również od czapy na użytek rozmowy. 

Ludzie, mówcie po polsku.